دیافراگم چگونه کار می‌کند؟
دیافراگم از ورود اسپرم به درون رحم جلوگیری می‌کند. برای افزایش اثر آن، مواد اسپرم کش در قسمت گنبدی و لبه‌های آن ریخته میشود. دیافراگم تا 6 ساعت قبل از داشتن رابطة جنسی در محل مناسب آن قرار داده میشود. پس از رابطة جنسی بایستی حداقل 6 ساعت در محل باقی بماند و حداکثر تا 24 ساعت بعد، از محل خارج شود. به عبارت دیگر از 6 تا 24 ساعت بعد از رابطة جنسی زمان خارج کردن دیافراگم است. دیافراگم را می‌توان با وارد کردن انگشت در واژن به بیرون کشید. پس از هر بار استفاده، دیافراگم می‌بایستی شسته شده و خشک گردد و در ظرف خود قرار گیرد.
در هر بار استفاده بایستی مواد اسپرم کش را درون قسمت گنبدی (سمتی که به طرف دهانه رحم قرار می گیرد) و در سرتاسر لبه‌های دیافراگم ریخت و دیافراگم را در محل مناسب جاگذاری کرد.
هیچگاه نباید از مواد لزج کننده با پایه روغنی مانند روغن معدنی، وازلین یا روغن بچه همراه دیافراگم استفاده کرد چرا که باعث حل شدن آن می‌گردد. بعضی از کرمهای دارویی مانند کرم ضد قارچ واژنی نیز می‌توان به دیافراگم آسیب برساند.
هر 2 سال یکبار می‌بایستی دیافراگم تعویض شود.
کارآیی دیافراگم چقدر است؟
در طی یکسال، از هر 100 زوج استفاده کننده از دیافراکم، 16 زوج بصورت ناخواسته باردار می‌شوند. استفادة صحیح و به موقع از این روش در موفقیت آن نقش عمده‌ای دارد.
فراموش نکنیم که اصل اساس در کارآیی روش‌های پیشگیری از بارداری ناخواسته، انتخاب روش مناسب جهت هر فرد و استفاده دائمی و مناسب از آن روش مطابق دستورالعمل آن است.
پیشگیری از ابتلا به بیماریهای مقاربتی
دیافراگم در مقابل بیماریهای مقاربتی محافظتی ایجاد نمی‌کند. کسانی که فعالیت جنسی دارند همواره علاوه بر دیافراگم می بایستی از کاندوم برای پیشگیری از ابتلاء به بیماریهای مقاربتی استفاده نمایند.
عوارض جانبی احتمالی
اکثر زنانی که از دیافراگم استفاده می‌کنند، مشکلی با آن ندارند. عوارض احتمالی عبارتند از:
مواد اسپرم کش ممکن است واژن و پوست اطراف را ملتهب کنند
در صورتیکه دیافراگم دیر خارج شود ممکن است بوی بد و ترشح زیاد واژن بوجود آید
مواد پلاستیکی دیافراگم ممکن است حساسیت ایجاد نمایند
سندرم شوک سمی یک عارضة نادر است
دیافراگم برای چه کسانی مناسب است؟
زنان جوانی که می‌توانند پیش از رابطة جنسی مسئولیت پیشگیری از بارداری را بپذیرند از دیافراگم استفاده می‌کنند. در صورتیکه از دیافراگم استفاده می‌کنید همیشه بایستی به مقدار کافی مواد اسپرم کش در دسترس داشته باشید. دیافراگم برای کسانی که احساس خوبی از وارد کردن جسم خارجی به درون واژن خود ندارند، مناسب نیست.
چگونه دیافراگم را تهیه کنیم؟
پزشک می‌بایستی با معاینه لگنی، سایز مناسب دیافراگم را تعیین کند. پزشک یا ماما سپس به فرد نحوة استفاده صحیح از دیافراگم را آموزش می‌دهند. در صورتیکه دیافراگم به درستی در محل خود قرار نگیرد ممکن است باعث حاملگی گردد.
محدوده سنی مناسب برای ازدواج :
محدوده سنی مناسب برای بارداری 18 تا 35 سال و مناسب ترین زمان 20 تا 30 سالگی است . ازدواج زود هنگام و تجربه اولین بارداری در سنین رشد ( پیش از 18 سالگی )موجب از دست رفتن ذخایر مغذی بدن , کاهش رشد در مادر جوان افزایش آسیب پذیری وی در برابر کمبود تغذیه ای و مشکلات بسیار میشود . از سوی دیگر بارداری پس از 35 سالگی نیز خطرات مشکلات فراوانی را به همراه دارد.در ادامه به نکاتی در این مورد می پردازیم .
بارداری در سنین نوجوانی ( زیر 18 سال ) :
نوجوانی دوران گذار از کودکی به سمت بزرگسالی است و در این دوران حساس کودک به تدریج خصوصیات خود را از دست می دهد و به سمت بزرگسالی تغییر شخصیت می یابد .بارداری نیز از دوره های بحرانی است که فرد با تصویر نسبتاّ مشخصی از خویش به سمت تصویر اجتماعی تر (مادر) تغییر هویت می دهد .دختری که در سنین نوجوانی ازدواج می کند مجبور است همزمان با دو بحران رشد و پختگی شخصیت دست و پنجه نرم کند که نتیجه رضایت بخش نیز کمتر حاصل می شود .رشد ناکامل دردوران نوجوانی , رها کردن تحصیل , تعداد زیاد فرزندان , خانواده ناپایدار, نیاز حمایت بیشتر اطرافیان و جامعه و فزندان ناسالم مسائلی است که او با آنها روبه رو است . در سنین نوجوانی حاملگی نسبت به سنین بالاتر اغلب بدون برنامه قبلی و نا خواسته است . بارداری در این سنین تاثیر منفی بر وضعیت فیزیکی , اجتماعی و اقتصادی دختر نوجوان دارد , ضمن اینکه او صاحب فرزندی آسیب پذیر می شود . دختر نوجوان در این سن از خویش یک تصویر شخصی ضعیف دارد , هویت او ناکامل است و هنوز هم مهارتهای لازم برای شکل دادن به هویت کودک خویش را نیافته است و این کودک- مادر در برخورد با برآوردن نیازهای فرزند خویش هنوز کاملاّ مجهزآماده نشده است.بارداری در سنین نوجوانی با افزایش خطرات مامایی و عوارض ناشی اجتماعی همراه است . خطرات و عوارض مامایی در این سنین دو برابر سنین بالاتر است .
کم خونی , فشار خون حاملگی (PI H), مرگ جنین , بیماریهای مقاربتی (STD) و زایمان زودرس از جمله این عوارض است . بخصوص خطر فشار خون حاملگی , اگر بارداری 24 ماه بعد از شروع عادت ماهیانه اتفاق افتد بسیار است .در دختران زیر 25 سال احتمال عدم تناسب میان سر جنین و لگن مادر به علت رشد ناکافی لگن ,بسیار بیشتر است و این امر منجر به شیوع بیشتر سزارین در این سنین می شود که خود عوارض و خطرات فراوانی برای مادر به همراه دارد .در اینگونه مادران زایمانهای غیر طبیعی مثل زایمان طولانی و یا زایمان فوق العاده سریع بیشتر است که هر دو می تواند منجر به عوارض جبران ناپذیر زیادی در نوزاد گردد . زنان نوجوان بعد از زایمان بیش از دیگران دچار خونریزی و عفونت می شوند .
نوجوانی دوران افزایش نیازهای تغذیه ای بدن می شود و حتی ذخایر غذایی قبلی را نیز به سرعت مصرف می کند. تغذیه ناکافی در این سنین و عدم بر آورده شدن نیاز تغذیه ای بدن در دوران رشد همراه با حاملگی و عدم آگاهی کامل نسبت به تغذیه خویش , منجر به زایمان نوزاد با وزن کم می شود و این امر نیز افزایش مرگ و میردوران نوزادی و نیز عقب ماندگی ها, معلولیت ها ی سیستم عصبی و اختلالات رشدی را به همراه دارد.معمولاّ در زنان باردار نوجوان حتی در صورت کفایت انرژی وارد شده به بدن ,کلسیم , آهن و ویتامینهای A وC کافی نیست و آنها از کمبود این مواد رنج می برند .
بارداری در سنین پایین می تواند اختلالاتی را در مادر ایجاد کند, از جمله مسمومیت حاملگی , خونریزی در سه ماهه اول و سوم بارداری , کم خونی و مشکلات بارداری و زایمان .
به طور کلی بارداری در سنین پایین موجب می شود که میزان مرگ ومیر مادران دو و نیم برابر نسبت به حاملگی در سنین 20 تا 24 سالگی افزایش می یابد . از طرفی کودکان این مادران عمدتاّ نارس و کم وزن هستند وامکان مرگ آنان در سال اول زندگی بیشتر است . همچنین احتمال به دنیا آوردن نوزاد با وزن بسیار کم ( کمتر از 1500 گرم ) توسط مادران زیر 18 سال , نسبت به کل جمعیت در سنین باروری تقریباّ دو برابر است.
بارداری در سنین بالای 35 سال :
به دلیل اینکه شیوع اکثر بیماریهای مزمن با بالا رفتن سن افزایش می یابد .میزان عوارض بارداری نیز در خانمهای مسن بیشتر است .افزایش سن عامل خطر ساز مهمتری برای بروز عوارض در حین زایمان است تا تعداد فرزندانی که خانم باردار به دنیا آورده است .عوارض بیماری قند و فشار خون ناشی از بارداری در خانمهای بالای 35 سال در مقایسه با آنان که در سنین ایده آل 20 تا 25 سال باردار شده اند بیشتر دیده می شود .احتمال وقوع بیماریهایی شامل اختلالات قلبی و عروقی, بافت همبند, کلیوی و ریوی با افزایش سن خانم باردار افزایش می یابد .امکان خونریزی ناشی از جدا شدن زودرس جفت و جفت سر راهی در خانمهای بالای 35 سال بیشتر است.احتمال زایمان طولانی و سزارین نیز در این زنان بیشتر است .میزان مرگ در مادران باردار مسن بیشتر است .در تحقیقی در آمریکا مشاهده شده که میزان مرگ در مادران 35 تا 39 ساله نسبت به مادران 20 تا 34 ساله نزدیک به چهار برابر بیشتر است .
بارداری خارج از رحم یکی از علل مرگ مادران است که با بالا رفتن سن مادر شیوع آن افزایش می یابد.احتمال عوارضی برای جنین و نوزاد سقط خود به خود ,سقط انتخابی , مرده زایی ,ناهنجاریهای مادر زادی و تولد نوزاد کم وزن ( میزان به دنیا آوردن نوزاد کم وزن در زنان بالای 35 سال حدود دوبرابر زنان جوانتر است) با افزایش سن مادر بیشتر می شود .احتمال داشتن نوزاد با جثه درشت که امکان زایمان سخت را افزایش می دهد ,در مادران بالای 35 سال بیشتر است , شیوع تولد نوزاد با وزن بالای 4 کیلوگرم در زنان بالای چهل سال ,دو برابر شیوع آن در جمعیت عمومی زنان باردار است .میزان مرگ نوزاد در سال اول زندگی ,بعد از 35 سالگی مادر بتدریج افزایش می یابد .زایایی با افزایش سن کاهش می یابد .وجود ناهنجاریهای کروموزومی در نوزادان متولد شده از مادران 45 سال به بالا پنج درصد بیشتر است .
عوارض بارداری برای مادر و جنین در زنان چندزا :
خانم چندزا خانمی است که پنج بار یا بیشتر زایمان کرده باشد .و حداقل وزن نوزاد او 50 گرم است .در اینگونه زنان فشار خون بالا ,جدا شدن زودرس جفت ,نمای غیرطبیعی جنین, سزارین و خونریزی بعد از زایمان بسیار دیده می شود که همه اینها منجر به افزایش میزان مرگ مادران می شود .بیماریهایی نظیر بیماری قند و فشار خون بالا در اینگونه زنان چند برابر است .مشکلات مامایی در زنان چندزا بیشتر است زیرا رحم حاوی عضله کمتر و بافت همبندی بیشتر است که هر دو منجر به شل شدن رحم بعد از زایمان و نمای غیرطبیعی جنین در رحم می شود .امکان حاملگی چندقلو در زنان چندزا دوونیم برابر حاملگی در زنان دیگر است .
خطر پاره شدن رحم در اثر زایمان که یکی از مهمترین عوارض حاملگی و عامل مرگ و میر فراوان است در این گروه از خانمها 20 برابر زنان با تعداد زایمان کمتر است .
واکسیناسیون زمان ازدواج :
کزاز : کزاز بیماری عفونی بسیار خطرناکی است که به خصوص در نوزادان به مرگ می انجامد .اگر خانمی با تزریق به موقع واکسن کزاز نسبت به این بیماری مصونیت داشته باشد نوزاد وی نیز بعد از تولد تا 45 روز در برابر این بیماری مصون خواهد بود .برای ایمنی کامل هر فرد باید یک دوره کامل واکسن کزاز تزریق کند .تزریق واکسن کزاز در دوران کودکی پنج نوبت است به فواصل یک ماهه ,شش ماهه, یک ساله و یک ساله دوم و بعد هر ده سال یکبار برای یادآوری .
در صورتی که کارت واکسن دوران کودکی فرد نشان دهنده تزریق کامل این واکسنها باشد , یا فرد به انجام واکسیناسیون کاملاً اطمینان داشته باشد , تزریق یادآور هر ده سال یکبار کافی است . برنامه بهداشتی کشور,تزریق واکسن کزاز در مادران باردار در شش ماهگی و یک بار در هفت سالگی کافی است .
سرخجه : معمولاً سرخجه یک بیماری خفیف با علائمی شبیه به سرماخوردگی ساده است و یا اصلاً علامتی ایجاد نمی کند که بیشتر در بچه ها و گاهی در بزرگسالان اتفاق می افتد .خوشبختانه بسیاری از افراد در دوران کودکی به این بیماری مبتلا شده اند و در مقابل آن ایمنی پیدا کرده اند .زیرا هر فرد فقط یک بار در زندگی به این بیماری مبتلا می شود .اما اگر خانمی در دوران بارداری خصوصاً در ماههای اول به این بیماری مبتلا شود خطرات و عوارض جدی برای جنین او بوجود خواهد آمد .از جمله نابینایی, ناشنوایی, بیماریهای قلبی و ریوی و حتی مرگ .بنابراین توصیه می شود پیش از تصمیم برای بارداری واکسن سرخجه زده شود .با انجام آزمایش می توان فهمید که آیا خانمی بر علیه سرخجه ایمنی لازم را کسب کرده است یا خیر و در صورتی که ایمنی لازم را نداشت باید به واکسیناسیون اقدام کرد .نکته بسیار مهم این است که هنگام زدن واکسن سرخجه , خانم باید مطمئن باشد که حامله نیست ضمن اینکه تا سه ماه بعد از زدن واکسن نیز نباید حامله شود .
تزریق واکسن سرخجه در دوران بارداری ممنوع است و به خانم باردار توصیه می شود از تماس با بیماران مبتلا به سرخجه اکیداً خودداری کند ,حتی اگر خانمی قصد باردار شدن داشته باشد لازم است از افراد مبتلا به این بیماری دوری کند .
هپاتیت : گروههای پرخطر برای ایمن سازی بر علیه هپاتیت ب ,عبارتند از دانشجویان گروه پزشکی ,جراحان,پزشکان ,پرستاران,ماماها,دندانپزشکان,کمک دندانپزشکان, بیماران تحت دیالیز,کارشناسان و تکنسین های آزمایشگاهی تشخیص پزشکی ,پرسنل موسسات نگهداری کودکان عقب افتاده و خانه سالمندان ,دریافت کنندگان محصولات خونی,و خانواده افراد مبتلا .
برنامه تزریق واکسن هپاتیت به این ترتیب است :
نوبت اول _ در اولین مراجعه
نوبت دوم _ یک ماه بعد از نوبت اول
نوبت سوم _ شش ماه بعد از نوبت او ل
با انجام آزمایش می توان فهمید که آیا خانمی ایمنی لازم را کسب کرده است یا خیر .
مشاوره ژنتیک :
از اصلی ترین اهداف مشاوره ژنتیک مشخص کردن خطر وقوع یا تکرار یک بیماری ارثی در هر بارداری است .تمام افرادی که هر یک از شرایط زیر را در خود یا اجداد خود دارند پیش از تصمیم به ازدواج و بچه دارشدن باید تحت مشاوره ژنتیک قرار گیرند .
_ ازدواجهای فامیلی
_ حاملگی در سنین 35 سال به بالا
_ نقایص مادرزادی
_ عقب ماندگی ذهنی یا تاخیر در رشد
_ کوتاهی بیش از حد قد و سایر اختلالات رشدی
_ نازایی یا سقطهای مکرر در زنان و عقیمی در مردان
_ ناتوانیهای جسمانی که در هنگام بلوغ شروع شده اند
وحید دستجردی، مرضیه
نشریه سروش بانوان، شماره 6، دی 1379
عوامل جسمانی و ژنتیکی در ازدواجیکی از عواملی که در ازدواج نقش مهمی دارد ، قیافه ظاهری و وضع جسمانی همسر می باشد. بعضی از قد بلند و اندام باریک خوششان می آید، عده ای چاق می پسندند و بالاخره بعضی از ابروی پیوسته و بینی کشیده و برخی از موی مجعد و چشم آبی و صورت گرد و تعدادی چانه باریک و اندام موزون می پسندند. با این که زیبایی ظاهری ممکن است دوام نداشته باشد و به زودی جای خود را به قیافه و وضع جدیدی بدهد ؛ معذالک فردی که می خواهد با کسی یک عمر زندگی کند ، باید از قیافه او خوشش بیاید. علاوه بر این، مسئله ژنتیک از نظر داشتن فرزندان سالم و باهوش از اهمیت زیادی برخوردار است. بعضی از مردان کوتاه قد زن بلند قد می گیرند که بچه های آنان قد کوتاه نشوند و عکس این حالت نیز ممکن است پیش بیاید. از طرفی ازدواج های فامیلی که احتمال تولد بچه های معلول و ناسالم و یا کودن و عقب مانده ذهنی در آنها زیادتر است ، مسئله ای است که باید مورد توجه قرار گیرد.
ازدواج و رابطه آن با قیافه ظاهری
یکی از عواملی که پسر و دختر بدان توجه خاص دارند، قیافه ظاهری است. بعضی از پسران که خود قیافه نازیبایی دارند توجه خاص به دختران زیبا دارند؛ عکس این حالت نیز ممکن است اتفاق بیفتد. البته زیبایی و زشتی قراردادی است و از دیدگاه های مختلف فرق می کند؛ ولی آنچه مطلوب جامعه است معمولاً به صورت مُد مطرح می شود؛ مثلاً ممکن است زمانی اندام بلند و باریک برای دختران و قد بلند و چهارشانه برای مردان مُد روز شود و زمانی دیگر قد متوسط و اندام چاق برای دختران و قد بلند و اندام باریک برای پسران. بنابراین زیبایی پیرو مـُد می گردد و در صورت تطابق با مُد طالب بیشتری پیدا می کند. مسئله زیبایی ، خود بحث مفصلی دارد که در این مقوله نمی گنجد. به هر حال در ازدواج دیدگاه طرفین در پذیرش و اقناع یکدیگر از لحاظ وضعیت جسمانی مهم است.
بحث مهم دیگر سلامت جسم ( از نظر بیماری و معلولیت) است. ممکن است مرد یا زنی معلول (مثلاً لـَنگ ، کر، کور ، بی دست) باشد یا به بیماری های قلبی ، کمردرد و غیره مبتلا باشد. در این موارد ممکن است ازدواج با معلول دیگر با وضع مشابه مشکلی ایجاد نکند؛ ولی چنانچه فرد سالمی بخواهد با فرد معلول یا بیمار ازدواج کند باید وضعیت بیمار با تمام خصوصیات برای طرف مقابل بازگو شود ، تا قبول ازدواج با آگاهی و بصیرت کامل انجام گیرد. در غیر این صورت پس از مدتی احتمال سرد شدن روابط و بالاخره از هم گسیختن خانواده می رود.
نمونه هایی از ازدواج های ناموفق در این زمینه ذکر می شود:
- بعضی از دختران و پسران شیفته وضعیت ظاهر طرف مقابل می شوند و سایر عوامل را نادیده می گیرند. این حالت نیز پس از مدتی که عوامل دیگر اهمیت خود را نشان می دهند و عامل زیبایی در مرحله بعد قرار می گیرد، خوشی و نشاط را از خانواده می گیرد و چه بسا که زندگی گرم و پرشور اولیه به سردی گراید. خطر دیگری که در مورد تکیه بر زیبایی وجود دارد آن است که زیبایی جنبه ثابت و دایمی ندارد؛ و می تواند در اثر یک حادثه و یا در طول زمان یا بر اثر وجود یک بیماری از بین برود و به زندگی شاد زناشویی آسیب برساند.
مشکل دیگری که در زیبا رویان وجود دارد آن است که آنان ممکن است به اتکاء جمال خود ، از خود راضی و خودپسند بار آیند و چه بسا فرصت های مناسبی را که در ازدواج برای آنان پیش آید، از دست بدهند و یا در زندگی زناشویی زیبایی خود را به رخ همسر خویش بکشند و احیاناً او را تحقیر کنند و خود را در مرتبه بالاتری قرار دهند. این حالت ممکن است برای شوهر زجرآور باشد و زندگی را به سردی و ناشادی سوق دهد.
مشاوره ازدواج در رابطه با عوامل جسمانی و ژنتیکی
مراجعانی که در زمینه عوامل جسمانی و ژنتیکی به مشاور مراجعه می کنند، نمونه هایی از مسائل زیر را مطرح می کنند:
- مردی با قیافه معمولی دختری بسیار زیبا را برای ازدواج در نظر می گیرد ، و دختر نیز با این وصلت موافق است. آیا این ازدواج پایا و عاقبت بخیر خواهد بود؟
- مردی قد بلند، زنی کوتاه قد انتخاب می کند؛ به این امید که بچه هایش متوسط القامه شوند. آیا این انتخاب با این هدف مناسب است؟
- دختری قد بلند، پسری کوتاه قد را برای ازدواج انتخاب می کند؛ تا او در برابرش احساس حقارت کند و دختر در خانه، تعیین کننده باشد.
- پسری چاق در جستجوی ازدواج با دختری باریک اندام است؛ تا به آرزوی خود ( لاغری) در همسرش نایل گردد.
- پسرعمو با دخترعمو و دخترخاله با پسرخاله به این اعتقاد که عقد فامیل های نزدیک در عرش بسته می شود، قصد ازدواج دارند. از نظر ژنتیک چه مشکلی وجود دارد؟
- دختر یا پسری که از نظر ارثی مرض قند دارد، قصد ازدواج دارند. آیا چنین انتخابی مناسب است؟
مشاور در مقابل موارد فوق چه باید بکند؟
هر یک از این موارد نیاز به بررسی دارد؛ بررسی از نظر شرایط و متقضیات و از نظر خصوصیات فردی. از این رو نمی توان برای همه آنها حکم واحدی صادر کرد. حکم عمومی درباره مشکلات انسانی نظیر پزشکی است که بیماران زیادی داشت ؛ آنها را دسته بندی کرد؛ به همه تب دارها، یک نسخه و به شکم دردها نسخه دیگری داد و خلاصه آن که همه بیماران را با پنج نسخه ویزیت کرد!
در برابر هر یک از موارد مطروحه بالا باید به طور ویژه عمل نمود:
- مردی که در قبال زیبایی بی حد زن آینده اش حساسیت دارد و چنین فکر می کند که این ازدواج به علت امتیاز زیبایی همسرش پایا و عاقبت به خیر خواهد بود : باید موضوع از جهات مختلف بررسی و با موارد موفق مشابه مقایسه شود تا در مراجع این حساسیت از بین برود و بتواند عاقلانه تصمیم بگیرد.
- راجع به مردی قد بلند که زن کوتاه قد انتخاب کرده تا بچه هایشان متوسط القامه باشند : باید از او سؤال کرد که علم و اطلاع در زمینه این موضوع را از چه منبعی دریافت نموده است. وانگهی آیا هدفِ ازدواج ، داشتن بچه متوسط القامه است؟
- دختر قد بلندی که قصد دارد با پسر کوتاه قد به خاطر تسلط بر او ازدواج کند. آیا هدفش حاصل خواهد شد و اصولاً غرض از ازدواج "تسلط بر شوهر" است؟
مشاور باید این موارد را با مشارکت مراجعان از جهات مختلف بررسی کند تا آنها بتوانند با آگاهی ، تصمیم بگیرند.
- در برابر پسر چاقی که می خواهد با دختری باریک اندام به خاطر ارضای آرزوهای خود ازدواج کند: مشاور باید با مراجع موضوع را ارزیابی کند و بگوید ارضای این آرزو چه نفعی برای او دارد. وانگهی این عمل چنانچه با رعایت جوانب دیگر انجام نشود، ممکن است زندگی وی را به تباهی بکشاند.
- ازدواج پسرعمو با دخترعمو و دخترخاله با پسرخاله به علل ژنتیکی بهتر است انجام نگیرد ولی چنانچه عشق و عاشقی انجام امر را ضروری سازد ، باید قبل از ازدواج با مراجعه به یک متخصص، مشاوره ژنتیکی صورت گیرد و سپس مراجع تصمیم خود را بگیرد.
- در مورد دختر یا پسری که مریض است، یا بیماری ارثی دارد: اولاً مشاور باید ببیند آیا بیماری او خطرناک است؟ ثانیاً این بیماری به بچه ها نیز منتقل می شود یا خیر؟ به هر حال بهتر است در مورد ازدواج چنین دختر و پسری بررسی پزشکی و تحقیقات لازم انجام گیرد. چنانچه بیماری برای خود فرد خطری نداشته و قابل انتقال به بچه ها نباشد؛ از نظر ازدواج مشکلی وجود نخواهد داشت.
- نظر به این که قیافه ظاهری عاملی عینی است و زیبایی جاذبه بسیاری برای ازدواج دارد، بنابراین احتمال دارد که پسر یا دختر با عشق و علاقه افراطی، دیگر عوامل مؤثر در ازدواج را کنار بگذارند و تنها با توجه به زیبایی به سوی زناشویی کشیده شوند. در این موارد وظیفه مشاور آن است که با تشکیل جلسات مشاوره و بررسی های همه جانبه و مواجه کردن مراجع با ازدواج های مشابه ناموفق، عشق غیر واقعی وی را تعدیل نماید. چشم واقع بین را برای دیدن عوامل مختلف مؤثر در زناشویی، فعال نماید تا تصمیم گیری در انتخاب همسر، عاقلانه و با توجه به جهات مختلف انجام گیرد.
ماحصل کلام آن که مشاور باید هر مورد را با مشارکت مراجع از جمیع جهات بررسی کند، با موارد دیگر مقایسه کند و نتایج کار را در هر اقدام پیش بینی نماید. تا بالاخره مراجع با کسب اطلاع و تفکر و بصیرت به تصمیم گیری مناسب نائل گردد
دکتر سیدرمضان محسن پور مشاور ژنتیک - www.nioc.org
.::مرجع کد آهنگ::.
.::دریافت کد موزیک::.
